"Μέλι" από την Βαλέρια Γκολίνο στο 54ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
Miele (Μέλι) από την Valeria Golino (Βαλέρια Γκολίνο) στο 54ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
(Η Βαλέρια Γκολίνο σκηνοθετεί την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της)
Η ελληνικής καταγωγής, Ιταλίδα ηθοποιός Βαλέρια Γκολίνο, παρουσιάζει την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της «Μέλι» (Miele - Ιταλία, Γαλλία - 2013). Μία ταινία
που προβλήθηκε το βράδυ της Πέμπτης (7/11) στο Ολύμπιον και που είναι μία από τις τρεις ταινίες που διεκδικούν το φετινό Ευρωπαϊκό Βραβείο LUX (το κοινό
έχει την δυνατότητα να ψηφίσει την ταινία της προτίμησής του στην ιστοσελίδα luxprize.eu ή στην αντίστοιχη σελίδα στο facebook).
Η Ελληνοϊταλίδα ηθοποιός (κόρη Ελληνίδας ζωγράφου με καταγωγή από την Αίγυπτο) παραχώρησε Συνέντευξη Τύπου , την ίδια μέρα λίγες ώρες μετά την προβολή της
ταινίας, στην Αποθήκη Γ στο Λιμάνι, στο πλαίσιο του 54ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
(Εδώ η Valerio Golino με την Ελληνίδα μητέρα της)
Παρόντες στην Συνέντευξη Τύπου ήταν η Βαλέρια Γκολίνο, ο παραγωγός της ταινίας, Ιταλός ηθοποιός Ρικάρντο Σκαμάρτσο (Riccardo Scamarcio), η
ευρωβουλευτής Χρυσούλα Παλιαδέλη, η οποία συμμετέχει στην Επιτροπή Πολιτισμού και Παιδείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο κριτικός και θεωρητικός
κινηματογράφου Μισέλ Δημόπουλος - μέλος της επιτροπής ειδικών που επιλέγουν τις υποψήφιες ταινίες για το βραβείο LUX - καθώς και ο Λεωνίδας Αντωνακόπουλος,
επικεφαλής του Γραφείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα.
(Η Βαλέρια Γκολίνο και ο κατά 14 χρόνια νεότερος της Ρικάρντο Σκαμάρτσο,που είναι ένα πολύ αγαπημένο ζευγάρι εδώ και 7 χρόνια, γνωρίστηκαν στα γυρίσματα
της ταινίας Texas)
Η ταινία της "Μέλι" (Miele), η οποία βασίστηκε στο μυθιστόρημα του Ιταλού συγγραφέα από την Τεργέστη Μάουρο Κοβάτσιτς (Mauro Covacich) «A Νome Τuo» αναδεικνύει το θέμα της εκκούσιας ευθανασίας (αρχικά το μυθιστόρημα είχε δημοσιευθεί από τον συγγραφέα με το ψευδώνυμο Angela Del Fabbro και τον τίτλο "Ti perdono"). Συγκεκριμένα, η ιδέα
τής ήρθε πριν τρία χρόνια όταν γύριζε την πρώτη της ταινία μικρού μήκους «Armandino e il Madre» και έκανε το μοντάζ. «Διάβασα ένα βιβλίο που με ενόχλησε,
με έκανε να σκεφτώ πολύ», δήλωσε η ίδια.
Η ταινία αφηγείται την ιστορία της Irene, μιας 30χρονης φοιτήτριας Ιατρικής που, χωρίς να το γνωρίζει ο χήρος πατέρας της, έχει εγκαταλείψει τις σπουδές της κι έχει αφιερωθεί - με τη βοήθεια ενός γιατρού και πρώην συντρόφου της - σε μια παράνομη ακτιβιστική δραστηριότητα, που φέρει εις πέρας με απόλυτα καθαρή συνείδηση, προσοχή κι ακρίβεια. Βοηθάει χρόνια πάσχοντες στο τελευταίο στάδιο της ασθένειας τους να δώσουν τέρμα στη ζωή τους, προμηθεύοντας τους με φάρμακα που αγοράζει από το Μεξικό (τα οποία χρησιμοποιούνται για να ναρκώνονται ζώα) και τους παρέχει λεπτομερείς οδηγίες τις οποίες μαζί με τους συγγενείς τους υποχρεούνται να τηρήσουν σχολαστικά προς αποφυγήν όποιου ηθικού, ή πρακτικού λάθους. Τα πάντα όμως ανατρέπονται όταν γνωρίζει τον κύριο Γκριμάλντι, έναν 70χρονο αρχιτέκτονα, ο οποίος καταφέρνει να την ξεγελάσει για να προμηθευτεί κι εκείνος τα φάρμακα που θα τον λυτρώσουν όχι από ένα οδυνηρό κι αναξιοπρεπές τέλος, αλλά από ...τον ίδιο του τον εαυτό, την κατάθλιψη και τα γηρατειά, αφού όπως της αποκαλύπτει στη συνέχεια είναι απολύτως υγιής! Στην προσπάθειά της να ξαναπάρει το φάρμακο πίσω, γεννιέται μεταξύ τους μια παράξενη φιλία που θα κλονίσει την μέχρι τότε σιγουριά κι ισορροπία της. Ποιος θα βοηθήσει ποιον;
«Πρόκειται για ένα από τα πιο σοβαρά ηθικά ζητήματα που υπάρχουν σήμερα. Η παρουσία της θρησκείας σε χώρες όπως η Ιταλία και η Ελλάδα καθιστούν το θέμα
αυτό ακόμη πιο ευαίσθητο. Όμως νομίζω ότι ο κόσμος είναι έτοιμος, πιο έτοιμος από τις κυβερνήσεις. Πρέπει λοιπόν οι κυβερνήσεις να έχουν επαφή με τον
κόσμο, γι’ αυτό και περιμένουμε η Ευρώπη να πάρει αυτό το θέμα στα σοβαρά».
Στην αρχή σκεφτόταν να εμφανιστεί στην ταινία ως ηθοποιός, ύστερα όμως από συζήτηση με τους παραγωγούς, αποφάσισε να αναλάβει τη σκηνοθεσία. «Δεν με
διάλεξα ως ηθοποιό, γιατί δεν ήθελα να δουλέψω μαζί μου», είπε αστειευόμενη. «Θα μου άρεσε να έχω ξεκινήσει νωρίτερα τη σκηνοθεσία. Θα ήμουν σήμερα
καλύτερη, θα ήξερα πιο πολλά», επεσήμανε η ίδια, ενώ δήλωσε πως σκοπεύει να γυρίσει και άλλη ταινία.
Επίσης, τόνισε πως ο χαμηλός προϋπολογισμός λειτούργησε θετικά και τελικά της πρόσφερε μεγαλύτερη ελευθερία.
Η ταινία «Μέλι» (Miele) έχει προβληθεί και στο Φεστιβάλ των Καννών όπου απέσπασε διάκριση (Ειδική Αναφορά της Οικουμενικής Επιτροπής στο τμήμα «Ένα Κάποιο
Βλέμμα»).
Σε παλαιότερη συνέντευξή της έχει δηλώσει «Θέλω τόσο πολύ να παίξω μιλώντας ελληνικά!», ενώ η μόνη ελληνική ταινία στην οποία έχει εμφανιστεί είναι η
«Σφαγή του κόκορα» του Ανδρέα Πάντζη, όπου υποδύθηκε μια μουγγή…
(Η πρωταγωνίστρια της ταινίας "Miele" Jasmine Trinca)
Το 54ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ολοκληρώνεται την Κυριακή 10 Νοεμβρίου.
Παρακολουθήστε αποσπάσματα από την ταινία "Miele" και από συνεντεύξεις των συντελεστών.

Παρακολουθήστε την ηθοποιό Valerio Golino στην συνέντευξη τύπου στα πλαίσια του 54ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου θεσσαλονίκης
In : ιταλικός κινηματογράφος (cinema)
Tag: "η βαλέρια γκολίνο στο 54ο φεστιβάλ κινηματογράφου θεσσαλονίκης"